A CONTRACORRENTE. Gonzalo Bareño.
Publicado en : La Voz de Galicia. Martes, 24 de xaneiro de 2012.
Imaxino que xa o saben, pero polo si ou polo non, refréscolles a
memoria. O pasado 20 de novembro celebráronse en España as
eleccións xerais. Para que iso fose posible, o expresidente do
Goberno, José Luis Rodríguez Zapatero , asinou o decreto de
disolución das Cortes o 26 de setembro. O último pleno ordinario do
Congreso da pasada lexislatura tivo lugar xa que logo o 22 de
setembro do 2011. Pois ben, por incrible que poida parecer, catro
meses despois daquilo aínda non se celebrou no Parlamento español
ningún outro pleno ordinario. De feito, non está previsto que tal
cousa ocorra ata o próximo 7 de febreiro, día no que está fixada a
primeira sesión. Pasarían entón catro meses e medio, 138 días
concretamente, sen que o poder lexislativo se reuniuse unha soa vez en
sesión ordinaria. E iso, en plena crise e co país en risco
permanente de bancarrota. Desde que se disolveron as Cortes, só
houbo un pleno extraordinario para convalidar o decreto de medidas
económicas urxentes. Despois, nada.
Semellante período de inactividade plenaria non supuxo, con todo,
que as súas señorías deixen de percibir os seus soldos un só día.
É máis, os novos deputados comezaron a cobrar as súas nóminas o
21 de novembro, ao día seguinte das eleccións, a pesar de que ata o
13 de decembro nin sequera se constituíron as Cortes. O único
traballo que desenvolveron as súas señorías durante esas tres
semanas remuneradas foi facerse a foto regulamentaria no Congreso e
asinar a súa acta. Para ser xustos, habería que engadir a dura
tarefa de recoller o IPAD, o IPHONE e o contrato para instalar no seu
domicilio unha liña ADSL gratuíta. Os tres agasallos que os
deputados decidiron facerse antes sequera de afrontar, alá por
mediados de febreiro, o calendario de sesións plenarias.
Pero tampouco crean que unha vez iniciado o curso as súas
señorías tomarán unha velocidade de cruceiro nos seus quefaceres
parlamentarios. Moi pronto, terán outra semana de inactividade. Como
é tradición, e sen que tal cousa figure en lei algunha, os
deputados e senadores acordarán -«por cortesía», din- a
suspensión de todas as sesións durante a semana previa a unhas
eleccións autonómicas. Neste caso, as andaluzas, que se celebrarán
o 25 de marzo. A escusa é que poidan participar así na campaña
electoral. Sen ter en conta, iso si, que a inmensa maioría non terán
intervención ningunha nela, dado que foron elixidos noutras
comunidades autónomas. Pero, para qué matizar. Vacacións para
todos.
Que os meses de xullo, agosto e xaneiro sexan totalmente inhábiles
no Congreso é un escándalo. Pero que poidan pasar catro meses e
medio sen que se celebren plenos ordinarios e sen que o Goberno se
someta, xa que logo, durante ese período a control parlamentario ningún
constitúe unha afronta intolerable aos cidadáns.
No hay comentarios:
Publicar un comentario