A TRISTE APARIENCIA DOS LIBROS DE PEGA

Jorge Emilio Bóveda.
Publicada en La Región o 30.09.2011


Nesta época de recortes nos piares básicos da sociedade, como son a educación pública e a sanidade, e de recortes no avance do sentido común humano (como se para liberar peso nun edificio non se nos ocorre outra cousa que recortar os cimentos), todo se quere dar a ver como realmente non é, ofrecendo a imaxe maquillada para pretender con iso que a todos nos invada unha sensación de normalidade. . E dinse a metade das medias verdades para manipular o sentir xeral, e emprégase a imaxe para tentar transmitir falsas sensacións que non teñen que ver co que realmente ocorre. Coma se se tratase deses libros de mentira que adornan os andeis.


E dinse a metade das medias verdades para manipular o sentir xeral, e emprégase a imaxe para tentar transmitir falsas sensacións que non teñen que ver co que realmente ocorre. Coma se se tratase deses libros de mentira que adornan os andeis dos mobles nas tendas de mobles, que os pobriños representan unha imaxe pero están baleiros de todo contido.

Igual que cos libros de pega, a nivel de educación e da 'política' de aforro amosouse a imaxe de que so se trata de que o profesorado traballe catro horas máis, cando realmente se traballa máis ou menos o mesmo e so se trata de xustificar neles uns horarios máis amplos para aforrar profesores. E logo, na práctica, ocorren dantescas imaxes de aulas masificadas e ausencia (ou compartimento con varios colexios) de profesores de apoio, nunha triste realidade que mina o futuro das futuras persoas que van coidar de nós. Pensémolo.

E non pensemos soamente que de nós van coidar as persoas que fixeron seus estudos no ensino privado -ao que non se recorta, por certo- pois as minorías coidarán só das minorías. E se descremos do público, o social tenderá a fracasar. Entre outras cousas (non me quixera estender de máis) díxose que os mestres e profesores se indignan porque as medidas de austeridade son dun partido político de dereitas, cando todos podemos ver como hai outras comunidades autónomas de dereitas que 'non 'recortan en educación, o que nos debería clarificar que os traballadores do ensino protestan ante as cousas mal feitas, non ante as cores políticas (coma se, ademais, puideramos considerar 'de esquerdas' o goberno de Zapatero). E tamén se dixo que os mestres non queren traballar, que queren librar o máximo posible, que teñen moitas vacacións, que fan conspiracións xudeo masónicas, que furgan no nariz, que van en contra dos nosos rapaces bonitos ou que son mala xente, o que tristemente nos dá a ver o imbuídos que estamos ante estas imaxes que nos amosan, como se cada realidade individual ou grupal con respecto ao sector educativo público non fose diferente (hai de todo, nugalláns e traballadores). Penso que deberíamos rexeitar os libros de pega e aprender a ler entre liñas. Iríanos moito mellor a todos.