Este libro de 63 intensas páxinas acaba de inaugurar unha colección
substanciosa na que se pasará revista aos asuntos primordiais que
conforman a nosa problemática actualidade. Tarxeta de presentación da
mesma, está especialmente pensado para cidadáns preocupados por como en
poucos meses os dereitos sociais e políticos que tanto tempo e traballo
custaron, están sendo arrebatados con enorme facilidade e desenvoltura.
Axudaralles a entender mellor o que está pasando, a desconfiar de
versións oficiais enganosas e a resistir na construción dun mundo mellor
que o que lles tocou en herdanza. Que hacemos con la educación? herda o mesmo espírito
que animou, fai algúns anos, a outras coleccións como De que va, que
coordinaba María Fuentetaja desde Ediciones La Piqueta, ou a que Antonio
Albarrán desenvolveu con notable éxito desde Editorial Popular: ... A lo
claro. Como elas, a nova colección pretende unha reflexión colectiva
sobre cuestións perentorias, da man de persoas e colectivos implicados
nunha sociedade máis xusta e menos asimétrica, máis consciente e menos
amedrentada.
No título completo deste primeiro libro está máis explícito o sentido
que o anima: Que facemos para que os recortes e reformas non acaben
cun alicerce tan básico da nosa vida como a educación. A pregunta -ou
advertencia desesperada- non pode ser máis certeramente crucial para o
ensino público, nunha conxuntura en que, -logo dunha ambigua herdanza
recibida do franquismo, e dunha transición democrática demediada por
múltiples urxencias-, estoupa estrangulando sistematicamente co pretexto
da crise e, de engadido, quéreselle impor unha nova lei orgánica
inoportuna e inadecuada. Os autores deste pequeno libro tratan de erixir
coas súas fráxiles páxinas de papel unha muralla contraria ás políticas
conservadoras que están deteriorando de xeito acelerado a calidade e
equidade da educación pública española. Consideran que, se non se deteñen
a tempo, "podemos estar ante un retroceso histórico que nos devolvería á
escola de pobres do franquismo e, en definitiva, a unha universidade só
para ricos". A "mellora da calidade", que propugna a LOMCE, desmotivará
moito aos profesores, segregará máis aos alumnos e privatizará
rapidamente as menguantes dotacións
Agustín Moreno, Enrique Díez, José Luís Pazos e Miguel Recio -amplamente
recoñecidos por cantos pugnan por un ensino público digno para todos-
repasan desde esta óptica os grandes retos do noso sistema educativo,
insuficientemente atendidos ou malinterpretados: o dereito á educación, a
educación inclusiva, o currículo educativo, a autonomía e organización
democrática dos centros, a avaliación educativa, a formación inicial e
permanente do profesorado, a universidade e a I +D, o financiamento
educativo e, sobre todo, que facemos coa educación do século XXI,
porque, ao final, de pouco valen estes empeños se nos quedamos sen
futuro, nós e os nosos fillos. Por todo iso, este libro, ademais de
sería reflexión sobre este presente estragado, quere ser chamada urxente
a seguir loitando por que a nosa educación pública sexa lugar de
encontro, de mellora no coñecemento e a liberdade, de convivencia: esa é
a súa esperanza.
Madrid, 11/ 11/ 2012
No hay comentarios:
Publicar un comentario