Wert non responde...seguimos preguntando.

8. Como se pode soster que se vai a incrementar a autonomía dos centros docentes confiando as decisións ao director en detrimento do Consello Escolar de centro?

O debilitamiento dos órganos de representación en todos os ámbitos -social, educativo, sindical, etc.- converteuse nun dos signos de identidade do Partido Popular. No campo da educación preténdese, ademais, violentar a Constitución española con tal de conseguir o fin que se propón, que non é outro que converter os centros públicos en empresas de xestión educativa incentivando ao máximo os poderes do director. Esta formulación, xunto coa concepción privatizadora que ten da educación o partido no Goberno, supón un claro atentado á comunidade escolar e ao funcionamento democrático das institucións. A participación é a base da comunidade educativa e, grazas a ela, constrúese a acción educativa, autónoma e responsable de cada centro educativo. É un contrasentido pretender incrementar a autonomía dos centros negando a capacidade de decisión, xestión e control dos órganos de participación, aínda maior cando se pretende confiar toda a acción de goberno dun centro a unha soa persoa. En relación con este punto cabe considerar tamén a inconstitucionalidade que supón que os profesores, os pais, e, no seu caso, os alumnos non poidan intervir no control e xestión dos centros sostidos pola Administración con fondos públicos (artigo 27.7). A comunidade educativa debería reflexionar moi seriamente sobre esta formulación que vai afectar a todas as actuacións dos centros. O colectivo Lorenzo Luzuriaga xa fixou a súa posición neste tema nun Documento10 no que se concluía que a autonomía curricular, pedagóxica e organizativa é un bo instrumento para mellorar a calidade da educación, sempre que asegure a participación da comunidade educativa no proxecto, se dote aos centros dos recursos necesarios para poder exercela e capacítese aos equipos directivos, ao profesorado e á Inspección educativa nas capacidades e habilidades que esixen a autonomía escolar.

9. Como se pode pretender intensificar o uso das TIC para personalizar a educación, adaptándoa ás necesidades e ao ritmo de cada alumno?

É certo que todos os estudos internacionais indican que os alumnos deberían utilizar as TIC para a aprendizaxe dentro e fóra do aula, polo que un aumento da utilización das TIC no sistema educativo é cada vez máis necesario, pero isto require que se realice un aumento de investimento para garantir unhas infraestruturas suficientes de redes, equipos e software adecuados. Tendo en conta que foron as Administracións educativas gobernadas polo Partido Popular as que dinamitaron de modo permanente o Programa Escola 2.0 propiciado polo Goberno anterior e que o Goberno actual decidiu suprimilo sen ofrecer unha alternativa real a cambio, a cidadanía deberíase expor se o mesmo Goberno que freou que cada neno dispoña dun computador persoal con acceso a Internet e un aula dixital ad hoc vai agora a converterse no paladín da intensificación das TIC.
Os estudos internacionais tamén indican que o uso eficaz do computador non só depende do equipamento dispoñible (aínda que a cociente alumno-ordenador segue sendo un dos principais indicadores) senón tamén do uso que se faga deles. A aprendizaxe eficaz utilizando as TIC non supón o cambio do profesor polo computador, senón unha modificación do rol do profesor que se converte en titor e orientador da aprendizaxe, onde o coñecemento e a preparación de materiais adecuados toma un papel primordial, para o que o profesorado require tempo e formación específica, necesitándose uns recursos que non se contemplan no anteproxecto.

10. Como é posible avaliar o proceso educativo exclusivamente con probas externas ao final de cada etapa? Como se propón ao final da escolaridade obrigatoria unha reválida cuxa superación é necesaria para conseguir o título de graduado e para poder proseguir os estudos do sistema educativo?
O colectivo Lorenzo Luzuriaga non discute a necesidade de algunha proba que axude a favorecer a homoxeneidade do sistema educativo, pero de aí a que desde 3º de ESO, cando o alumno ten 14 anos, se lle abran  ou se lle pechen as portas ao acceso de calquera estudo universitario, porque a nova lei prohibe a actual permeabilidade do sistema, hai unha considerable diferenza que non é xusto traspasar. Coa sobreabundancia de probas contempla o anteproxecto que só unha porcentaxe moi reducida de alumnos -e, desde logo, non precisamente pertencentes ás clases máis desfavorecidas- vai poder acceder á Universidade. En todo caso, esta sucesión de probas externas vai provocar unha clara desprofesionalización do profesorado, xa que a súa función quedará reducida a preparar aos seus alumnos para as probas externas, co que se desvirtúa tamén a avaliación continua e se pervirte todo o proceso de aprendizaxe.
Finalmente, polas graves consecuencias que produce, debería revisarse tanto a existencia dunha reválida ao final da escolaridade obrigatoria como o mesmo título de graduado en ESO. Superar unha reválida para obter un título, sen o cal non é posible legalmente continuar no sistema educativo, supón excluír toda posibilidade de continuar estudos postobrigatorios a un importante continxente de alumnos, conducindo a unha alta taxa de fracaso escolar. Esta situación non se produce na maioría dos Estados membros da OCDE porque o requisito dun título non existe ou non ten efectos excluíntes para posteriores estudos. As Administracións educativas, en lugar dunha reválida e un título, deberían proporcionar ao final desta etapa obrigatoria un certificado das competencias adquiridas en dez anos de escolaridade, de xeito similar a como fai Inglaterra co xeneral Certificate of Secondary Education. O dito certificado facultaría para proseguir determinados estudos na educación postobrigatoria, abrindo a posibilidade de que aqueles alumnos que desexasen realizar estudos non apoiados polo certificado correspondente puidesen, de forma voluntaria, participar nun procedemento regulado de avaliación desas competencias a fin de acreditar o nivel adecuado para proseguir os estudos.